Beste medewerkers, deelnemers, sponsors, donateurs en sympathisanten,

Namens het nieuwe bestuur  willen wij jullie hartelijk bedanken voor jullie onschatbare steun en toewijding. Met jullie hulp en betrokkenheid zijn we erin geslaagd om de organisatie van onze eerste herfstrit ondanks de slechte weersvoorspellingen toch tot een  succes te maken.

We realiseren ons dat er tijdens de organisatie van het evenement zaken mis kunnen zijn gegaan al dan niet door ons toedoen, en we willen graag onze excuses aanbieden voor eventuele ongemakken en teleurstellingen die hierdoor zijn veroorzaakt. We zijn dankbaar voor jullie begrip en geduld, en we hopen dat jullie ons blijven steunen in de toekomst.

Tot volgend jaar, Afspraak. Moerzeke dorp op 27 oktober 2024

Kurt, Nancy ,Hilde ,Johan

Beste motorrijders(sters), beste herfstritfanaten,

Na twee jaar afwezigheid om de alomgekende reden zijn we er terug en dit op 30 oktober 2022 voor de jubileum editie van de Herfstrit.
Het is ondertussen de 30e editie georganiseerd door de Hartrijders en als we de 15 edities van het vroegere MV Moerzeke er bij tellen merken we dat Moerzeke al 45 maal de vertrekplaats is voor dit evenement.
​
Tevens is het dit jaar ook 50 jaar geleden dat er in Moerzeke een rit startte die later de naam Herfstrit zou krijgen en wie eens goed rondkijkt zal op zondag 30 oktober misschien nog enkele grijsaards spotten die er toen als jonge snotters ook al bij waren !
​
Tot kijk, vriendelijke groeten
De Hartrijders

Het meest besproken onderwerp van deze editie is of was zeker het weerbericht.
De lange termijn voorspelling voor 27 oktober zak er eerst veelbelovend uit en naargelang de zondag dichterbij kwam werden de vooruitzichten alsmaar grijzer. Het ging regenen en het ging koud zijn.
Met deze voorspelling begonnen we ons toch een beetje zorgen te maken. Op vrijdag 25/10 gingen we de baan op om de route van de nodige wegwijzers te voorzien en dat gebeurde onder zonnige omstandigheden. Op zaterdag bleef het aangenaam buiten en dus was het afwachten wanneer en hoe de voorspelde regen ging komen.

We willen jullie met dit schrijfsel warm maken om op 28 oktober af te zakken naar Moerzeke en deel te nemen aan onze Herfstrit.

Elk jaar opnieuw een aantrekkelijke route uitstippelen is voor onze routebouwers steeds terug een uitdaging, ook dit jaar schotelen we jullie een route voor om duimen en vingers van af te likken.

Elk jaar opnieuw doen we ons best om een mooi parcours uit te werken voor onze Herfstrit.

Het wordt elk jaar moeilijker om nieuwe stukjes te vinden, maar omdat moeilijk ook gaat is het ons terug gelukt en we hopen dat we jullie terug kunnen plezieren met deze editie.

Zoals elke weggebruiker in België worden ook wij getroffen door de vele wegenwerken, zo waren wij in laatste instantie verplicht om onze route om te leiden wegens de werken op de N41 tussen Sint- Niklaas en Hamme. Aan het oorspronkelijke scenario van het parcours hebben we heel wat moeten veranderen en sleutelen maar we hopen toch dat deze route jullie allen zal plezieren.

Welkom op Herfstrit editie 2016. Met deze editie vieren we een dubbel jubileum, het is immers voor de 40^e maal dat deze rit gereden wordt en daarvan werden de laatste 25 georganiseerd door de Hartrijders. In die 40 jaar is er heel veel veranderd en in die periode is er ook heel wat water naar de zee gevloeid.

Motorrijden en water zijn nu wel twee elementen die niet goed bij elkaar passen, maar in dit geval is het water in de verschillende beken, rivieren en kanalen de leidraad van deze rit.

Elk jaar is het opnieuw een uitdaging om de rit nog mooier en leuker te maken dan het jaar ervoor. Na de vlakke polderrit van vorig jaar trekken we dit jaar in zuidelijke richting met een route die als thema heeft: “OVER DE BERGEN EN DOOR DE BOSSEN”.

Wie onder weg de plaats – en straatnaamborden zou gadeslaan zal merken dat we met de gekozen route dit thema alle eer aan doen.

Bestaat er nog een grens voor ons ? Is er nog een vlag voor ons ? Onze voorouders hebben gevochten voor die vlag, voor die vrijheid, voor onze taal. Zij hadden een vlag, maar dekt die vlag hun lading. Hun Eerste Wereldoorlog, tussen 1914 en 1918, wijzigde grondig de geschiedenis van ons land en van de hele wereld. “Meer dan welke moderne oorlog ook, leeft ’14-’18 in de herinnering voort als het ultieme voorbeeld van een onevenwicht. Het is de oorlog van de ‘opgeofferde generatie’, opgeofferd voor iets dat achteraf niet meer zo goed te achterhalen is”.

Wanneer ik onderstaande tekst zit te schrijven waait het hier buiten met stormachtige krachten, in het weerbericht zal ons Sabientje het hebben over windstoten van soms meer dan 100 km/uur.

Als ik dat hoor kan ik niet anders dan besluiten met “dan hebben we gisteren toch nog een beetje geluk gehad”.

Alle voorspellingen waren de week voorafgaande aan deze 22e editie vrij juist en unaniem, zaterdag de mooiste dag van de week en vanaf zondag wel zacht maar stormachtig.

Wanneer mensen onder elkaar aan het praten zijn, horen we wel eens de zin “weet ge dat nog?”.

In dit geval gaat men de nostalgische toer op. Dat is wat we met deze herfstrit ook een beetje willen doen. Aan de hand van beelden uit het verleden hebben we dit jaar een mooi parcours uitgestippeld waar zowel de jongere als de oudere deelnemer zal van genieten en op de vraag van “weet ge dat nog” zal menigeen allicht antwoorden” miljaarde, is dat al zo lang geleden. Graag neem ik jullie mee om samen die herinneringen boven te halen.

“Een jubileum is een herdenking van een gebeurtenis die een bepaald aantal (meestal een veelvoud van 5) jaren geleden is.

Bij een jubileum hoort een feest, dat bij de te vieren periode op bijpassende wijze wordt gevierd.

Ook bedrijven vieren jubilea. Bij de meeste bedrijven wordt aan iemand die 25 jaar in dienst is een feest aangeboden. Een tweede ambtsjubileum wordt gevierd als men 40 jaar in dienst is. Door de invoering van de VUT en de grotere wisseling van banen komen deze feesten nog maar weinig voor.

Deze editie zal heel wat deelnemers bijblijven als de modderrit.

Na enkele droge dagen die volgden op een periode met veel neerslag was het voor de landbouwers in het Meetjesland het moment om verder te gaan met het oogsten van hun bieten, maïs en aardappelen.

Voor de 18e editie van de Herfstrit georganiseerd door vzw Hartrijders-Hamme zakten 3600 deelnemers af naar Moerzeke. Na de regen van zaterdag , was zondag de zon van de partij en wij voelden dat het terug een motorhoogdag ging worden.

Onder een stralende zon en de beierende klokken van de kerktoren vertrokken de deelnemers welgezind aan de 180 kilometer lange route.

Zo de zeventiende editie van onze Herfstrit zit er weer op. Wat ons betreft was het weer een geslaagde versie. De opkomst lag een pak lager dan de vorige twee jaren, maar daar zal de negatieve weersvoorspelling zeker voor een pak tussen gezeten hebben. We moeten ons natuurlijk ook de vraag stellen in hoever de huidige economische toestand verantwoordelijk is voor het dalend aantal deelnemers.

Na een jaar van intense voorbereidingen stond onze ploeg op zondag 28 oktober terug paraat om enkele duizenden motorrijders te ontvangen op het pittoreske dorpsplein van Moerzeke. De deelnemers zouden vandaag een rit rijden, die juist geteld, 184,7 km lang was. Dit jaar had onze routearchitect gekozen om de Ronde Van Vlaanderen als thema te gebruiken.

Dit jaar wil ik, om niet teveel in herhaling te vallen, het verslag heel kort houden. Het weer was perfect, de organisatie was vlekkeloos en benaderde zo goed als de perfectie, de deelnemers waren weer zeer talrijk (4400 stuks), de route was een pareltje, de medewerkers deden wat van hen werd verwacht en staken op sommige momenten zelfs nog een tandje bij, de horeca deed gouden zaken, de media was voor deze jubileumeditie voltallig aanwezig (VTM, VRT, Kanaal3 en de schrijvende pers), de koeken en koffie smaakten weer overheerlijk, je zag niets dan blije gezichten en hoorde enkel reacties in de overtreffende trap. Kortom het was weer echt de Herfstrit.

De voorbereidingen waren zo goed als probleemloos verlopen, het verkennen van het parcours gebeurde steevast onder een stralende zon en een helblauwe hemel. Tijdens de controleritten die we vanaf september reden konden we telkens nog een terrasje meepikken en tijdens het bepijlen van de route liepen we met zijn allen in T-shirt. Konden we dat zo houden tot op de grote dag zelf?

Natuurlijk willen we langs deze weg de 4984 deelnemers nogmaals hartelijk danken.

Het is dankzij jullie dat we een cheque van 25.000 euro aan de Vlaamse Vereniging Autisme konden schenken.

Ook nog een speciaal woord van dank aan al onze sponsors en aan alle medewerkers.

Leuk jullie weer te mogen vergasten.

Hou je vast en laat je dit jaar inpalmen door onze Bourgondische route.
Een route die onze hoofdstad Brussel streelt. Een route die kronkelt langs vele landelijke wegen. Een route die de groene gordel rondom Brussel blootlegt. Een route die je zinnenbeelden prikkelt. Een route die je doet verlangen naar meer.

De winter komt om de hoek kijken wanneer iedere zichzelf respecterende motorrijder zijn stalen ros voor de laats keer van stal neemt en de Herfstrit rijdt.

De winter is ook dé periode om een nieuwe rit te creëren? Je begint met een velletje papier en de landkaartje droomt en ziet alles stap per stap werkelijkheid worden. Plots is het zover.

De Herfstrit anno 2002 is een flirt tussen Schelde en Leie en hun vele zijriviertjes.

Route: +/- 180km
Moerzeke, Hamme, Zele, Grembergen, Berlare, Schellebelle, Massemen, Westrem, Bavegem, St- Lievens-Houtem, Oosterzele, Gavere, Dikkele, Velzeke, Roborst, Michelbeke,
Elst, Zegelsem, Maarkedal, Vloesberg, Brakel, Everbeek, Zarlardinge, Deftinge,
Onkerzele, atembeke, Galmaarden, Waarbeke, Denderwindeke, Appelterre, Voorde, Aspelare, St- Antelinks, Aaigem, Zonnegem,Impe, Lede, Wichelen, Schoonaarde, Appels, Dendermonde, Grembergen, Hamme

29 Oktober 2000, 6 uur ’s morgens, een kot in de nacht, liep die wekker toch wel af zeker! Maar ja, dienen naast mij lag al wakker van 5 uur (hoesten, draaien, neuspeuteren, scheten laten, …) Kortom, tijd om ons te verfrissen onder de douche, rap in de kleren en ’thons zen wulle weg noar De Klok’.

In De Klok stond ons een flink ontbijt te wachten. Omstreeks 8 uur vertrokken we om onze post te bemannen, gewapend met fluovesten, een vlammende salami, en enige oorapparaten om mee te ‘bellen’ (de techniek staat niet stil). Na het uittesten van deze grappige stoere oortjes waren we net ‘echte’. De Herfstrit kon beginnen. Even werd het stil want daar kwamen de eerste motoren op het marktplein.

Een goed evenement begint met een gepaste reclamecampagne. Aangezien wij toch mogen zeggen dat onze Herfstrit tot de betere evenementen behoort, nemen we onze reclamecampagne dus ook zeer professioneel op.. Naast de persoonlijke uitnodigingen aan de deelnemers van vorig jaar, de 500 affiches, de duizenden strooibiljetten en het aankondigen in de diverse motortijdschriften, kregen we ook een steuntje van de nationale pers. Het item over de deelname van politie en rijkswacht met dienstmotor, kreeg zowel op radio, televisie en kranten de nodige aandacht.

Er was weeral eens het laatste weekend van oktober.
Er was weeral een weersvoorspelling waar we niet veel goeds in zagen.
Er waren weer heel wat kandidaat deelnemers die met domme vragen afkwamen.
Er waren op zondagmorgen weer veel vroege vogels. Bij die vogels hoorden natuurlijk eieren en aangezien er ook varkens rondliepen gaf dat spek met eieren.

Reeds de ganse week waren alle weermannen het erover eens, zondag 26 oktober zou een droge dag worden met flink wat zon. Dat kwam ook overeen met onze statistieken want na een jaar met regen en wind komt er steeds een jaar met zon en/of zachte temperaturen.

Voor de vijfde maai ontwaken we die laatste zondagmorgen van oktober uit een onrustige slaap. Het eerste wat mij opvalt is dat het buiten droog is. Dat geeft direct moed want de weerberichten voor vandaag zijn niet zo rooskleurig. Als ik aankom te Moerzeke merk ik in het Oosten dat ook de zon moeite heeft om op te staan. Op het dorpsplein is het nog vredig stil, maar iets in mij zegt dat die situatie nog zal veranderen.

Zondagmorgen 6u.30: eindelijk loopt de wekker af. Een zacht muziekje maakt een einde aan de bijna slapeloze nacht. Stel je voor, ik heb deze nacht een herfstrit in de Pyreneeën meegemaakt en dat is nog wat anders dan in de Vlaamse Ardennen. Maar niet getalmd, kleren aan en wegwezen.

Na een aantal jaar stil gelegen te hebben werd de draad van de Herfstrit door De Hartrijders weer opgepikt in 1992. Voor de moedigen die erbij waren in ’92, een onvergetelijke natte dag. Regenen nog eens regen waarbij de temperatuur nauwelijks 10 graden
bedroeg.

Na een letterlijk weggeblazen en weggeregende uitgave van vorig jaar kwam de vzw Hartrijders uit Hamme dit jaar opnieuw met een eindeseizoensmotorinitiatief (wow) op de proppen.
Waarschijnlijk was het de kersverse BRTN weerman die dit jaar,mee zorgde voor het succes.

Route: +/- 170km
Moerzeke, Hamme, Waasmunster, St-Niklaas, Haasdonk, Beveren, Melsele, Kallo, Doel, Kieldrecht, Stekene, Moerbeke, Eksaarde, Lokeren, Waasmunster, Hamme

De Herfstrit gaat terug naar de Zwalmstreek.

Via Jean halen we terug een aantal sponsors binnen waardoor de tombola vanaf dan een jaarlijks gebeuren word met steeds een bromfiets als hoofdprijs. Er is zelfs een verrassingsprijs bij: een kruiwagen… en of de winnaar gelukkig is!

De tombola is voorbehouden voor de aanwezigen en er wordt geloot tot alle prijzen verdeeld zijn, met als laatste de hoofdprijs. Uiteraard blijft iedereen hierop wachten. Maar de zaal is veel te klein om iedereen binnen te houden. Daar hebben we het volgende op gevonden : iemand kruipt met een bord op het dak van de zaal en als de winnende nummers afgeroepen worden, worden deze ook genoteerd op het bord zodat iedereen buiten kan mee volgen al is het dan nog wel moeilijk voor de winnaars om zich een weg te banen doorheen de massa.

Buiten de pijlen die nu op bordjes geplakt worden, wordt er na een aantal jaren van perfectioneren nog weinig veranderd aan de organisatie. Het succes van de Herfstrit wordt er daarom niet minder om. We halen nog tot 1500 deelnemers.

De sleet komt wel in de motorclub. Het wordt steeds moeilijker om voldoende medewerkers te vinden voor de Herfstrit.

1986 wordt de laatste Herfstrit van MV Moerzeke en de club sterft uit.

We vrezen dat dit het einde is van de Herfstrit… tot in 1992 een groepje enthousiaste jongelingen graag de Herfstrit willen verder zetten, maar dan wel voor het goede doel. Enkele oud leden van MV Moerzeke sluiten zich aan bij de nieuwe motorclub, “de Hartrijders” en werken mee aan de nieuwe reeks Herfstritten die in grote lijnen de oude volgt.
…De motorvrienden van Moerzeke hadden nooit durven dromen dat de Herfstrit op zo’n waardige manier zou vergezet worden.

Meerdere motorvrienden beoefenen meer en meer de trialsport ten nadele van de toeristische uitstappen.
Het Dholda team wint de 24 uren van Francorchamps.
Op 29 oktober gaat de Herfstrit naar de Vlaamse Ardennen. Deze rit gaat o.a. over de muur van Geraardsbergen. De inschrijvingsprijs is ondertussen opgelopen tot 200 fr., wat nog steeds goedkoop is voor wat we de deelnemers te bieden hebben.

Buiten de bekers, die we inmiddels zelf kopen, komt er vanaf dit jaar nog een tombola bij ! Uiteraard krijgen enkel de deelnemers die alle controlestempels hebben een tombolaticket. Voor de prijzen zorgt vooral Jean D’Hollander : een bromfiets, 5 integraalhelmen en nog een aantal kleinere prijzen.

Met 890 deelnemers (689 piloten) waren we heel tevreden.

In ons eigen clubblad Moesmoto werd deze versie van de Herfstrit omschreven als “de rit van de perfectie”

M.V. Moerzeke wordt vzw

We kiezen een vaste datum voor de Herfstrit : dit wordt vanaf nu de laatste zondag van oktober.
Er wordt hout voorzien voor de kampeerders om een kampvuur te maken. Tot ’s nachts wachten we op de levering van de ‘plaketten’, die uiteindelijk toch toekomen, enkele uren vóór de inschrijvingen aanvangen. De typische bladvorm kon echter dat jaar niet behouden worden omdat de mal hiervoor kapot gegaan was en alles manueel moest gekapt worden

Op 30 oktober gaat de rit naar het Pajottenland. Er zijn 750 moto’s met 986 deelnemers. Pierre Brel (de broer van), voorzitter van de machtige club RAMCA Anderlecht, lid van de commissie van de toerisme, maar ook journalist voor Moto Revue schreef er een artikel over met bewoordingen als (vertaald): ”de uitgestippelde route was ten zeerste geslaagd”, “volmaakte bewegwijzering”, “gerechtvaardigd goede reputatie”, “toegewijde en bekwame leden van M.V. Moerzeke”. Je zou voor minder fier zijn !

MV Moerzeke houdt een “The Dansant” ten voordele van het Dholda team.

De Herfstrit gaat dit jaar door op 7 november en gaat naar de wase polders. Omdat we voldoende geld overhielden voor de werking van de club wordt de prijs laag gehouden op 150 fr. .Hiervoor kunnen de deelnemers de Herfstrit rijden, krijgen ze een drankje en een kom soep onderweg plus een lunch met koffie à volonté bij aankomst en ook nog een herinneringsmedaille.

Vanaf 1976 krijgt deze ‘plakette’ zijn typische kenmerk, namelijk in de vorm van een eikenblad.
Die medaille moet wel “verdiend” worden. Hiervoor moet men wel alle controlestempels op zijn formulier hebben. En om zeker te zijn dat de rit volledig gereden wordt, is er ook nog een niet aangekondigde “geheime” controlepost !

Omdat het zaaltje in Moerzeke toch wel wat klein werd om de deelnemers een lunch voor te schotelen trekken we naar een grotere zaal in Hamme. Zoals het nu nog gebeurd worden familieleden aangesproken om boterhammen te smeren. Voor de inschrijving worden 2 ploegen voorzien en aan de ingang van De Klok zorgt een buitenwipper ervoor dat het lokaal niet overvol loopt.

Enkele Walen zijn ’s zaterdags al naar Moerzeke gekomen. Ze hebben hun tentje mee en kamperen op het Chiro pleintje. ’s Avonds maken ze voor de gezelligheid een kampvuur. Het brandhout “vinden” ze in de buurt,… tot de eigenaar ervan het in de gaten heeft en met een schot van zijn jachtgeweer in het vuur een einde maakt aan de gezelligheid. ’s Anderdaags vergoeden we de man voor de geleden verliezen. Op zondag willen de bewoners uit de buurt hun bestelde broodjes binnennemen, maar deze zijn niet te vinden ! De kampeerders worden er van verdacht hier meer van te weten.

We sluiten de inschrijvingen af bij 744 deelnemers waaronder 551 piloten, en de ganse dag is alles vlekkeloos verlopen.

Bij de prijsdeling neemt Rie het woord in het Nederlands en het Frans, en ook BMB erevoorzitter Stienlet, een zeer gerespecteerd man, looft de “schune” Herfstrit.

Enkele dappere motorvrienden rijden in barre omstandigheden in putje winter naar het Elefantentreffen op de Nürburgring. In februari winnen we de Hibernarit van de BMB met vertrek in Brugge en aankomst in Marche en Famenne.

Door het succes dat we hadden met de Herfstrit kan de club zich ook een eigen typmachine permitteren. En enkele maanden later kopen we zelfs een occasie stencileermachine. Met “Alowiesken”, want zo dopen we de machine, heeft MV Moerzeke zijn eigen drukkerij !

Er dient zich ook een nieuw clublid aan : Willy De Sutter. Hij zal zich samen met Rie bezig houden met het uitstippelen van de Herfstrit. Dit jaar gaat de rit naar de Zwalmstreek.

De meeste controleposten worden gehouden aan een watermolen om op deze manier deelnemers wat “cultuur” te laten zien.
Nu we geen route meer hebben om te volgen zijn we wel verplicht om de volledige rit zelf te bepijlen. We laten onze eigen “Herfstrit” pijlen drukken.

Het bepijlen gaat als volgt: op het bagagerek van een moto wordt een plank bevestigd die als “paptafel” moet dienst doen. De papieren pijlen worden ingesmeerd met verdunde houtlijm en gekleefd op bomen, reclameborden, gevels,… Voor open veld hebben we een aantal paaltjes met bordjes mee. Uiteraard gebeurt alles per moto, die meteen ook dienst doet als trapje om de pijlen wat hoger te kunnen plakken. Maanden later hangen er nog steeds pijlen op de bomen.

Zo wordt de Herfstrit de eerste volledig bepijlde rit : uniek in België!

2 november: bij nummer 370 zijn alle inschrijfformulieren opgebruikt. Paniek !

Dankzij Alowiesken worden vlug een aantal formulieren bijgemaakt. Uiteindelijk stopt het inschrijven bij nummer 860 (626 moto’s), en dat allemaal aan één inschrijftafel.

In het nieuwe motortijdschrift “FLASH” komt er echter nogal wat kritiek, vooral op het lange aanschuiven bij het inschrijven, en doordat er enkele pijlen verdwenen waren. Ons succes had ook zijn weerslag. Maar gedreven als we waren wisten we dat alle tekortkomingen zouden weggewerkt worden. Flash is al lang ter ziele gegaan, de Herfstrit daarentegen…

Het secretariaat komt terug naar Moerzeke, meer bepaald bij Guido en Vera.

De motorrijders uit de buurt worden aangeschreven en dat wordt meteen ook de geboorte van het clubblad “Moesmoto”. Het wordt een maandblad dat tot ‘86 zal stand houden. Voor het stencileren ervan zorgt één van de leden die dit kan doen op zijn werk.

Omdat het lidgeld onvoldoende in de kassa brengt houden we een papierinzameling. Oud papier bracht destijds 3 fr./kg op. Het wordt ingezameld bij Jean D’Hollander tot… alles gepikt wordt. Vol moed beginnen we opnieuw tot… de markt van het oud papier in elkaar stort en het oud papier waardeloos wordt.

In augustus wordt de eerste vergadering gehouden voor de “concentratie” ( zo noemde dat toen ) die we gaan inrichten en besluiten dat we maar beter een naam kiezen die jaarlijks kan gebruikt worden : de Herfstrit.

Ook wordt unaniem beslist om vertrek en aankomst van deze rit zoveel mogelijk in Moerzeke te houden.
Omdat er nauwelijks geld in kassa is, wordt eigen spaargeld aangesproken om drukwerken en “plaketten” te betalen.
Als officiële BMB club moet er ook een clubklassement opgemaakt worden. Hiervoor zorgt Pépé met enkele leden van de Commissie van toerisme en dit wordt gemaakt op basis van de totaal afgelegde kilometers.

Bekers gaan we dan maar schooien bij voetbalclubs, duivenmelkers,… enz. en met een ander etiket erop kunnen we de verdienstelijke clubs ook gelukkig maken. De meeste deelnemende clubs maken deel uit van de BMB, maar ook zijn er enkele “piratenclubs” aanwezig.
Als basis voor de rit gebruiken we de Moervaartroute maar hangen toch al een aantal BMB pijlen om het de deelnemers gemakkelijk te maken.

Op 10 november komen er ongeveer 350 motorrijders en 100 passagiers de Herfstrit rijden: een groot succes !

MV Moerzeke wint de Ronde van de BMB met 23 deelnemers!

De commissie van toerisme organiseert de tocht Brussel-Beiroet (9000 km). 13 motards doen er aan mee, waaronder Guido met zijn Suzuki T500. Pépé organiseert de Denderroute volgens hetzelfde stramien als het vorige jaar. Dit keer zijn er al 150 deelnemers.

Guido koopt zijn eerste echte moto en wordt volwaardig lid van de club. Pépe richt de eerste Herfstrit in, al draagt deze nog niet deze naam, maar wordt genoemd naar de route die we volgen : de Scheldelandroute.

Dit gaat door op 11 november met start in Moerzeke en aankomst in Oostakker. Hier krijgen de deelnemers in het restaurant van de GB kip met frieten geserveerd .
Er waren bijna honderd motorrijders : niet slecht voor een eerste organisatie. Iedere deelnemer wordt gefotografeerd en krijgt op het einde van de rit de foto mee als aandenken.

Rie gaat onder de wapens en het secretariaat wordt overgenomen door P.P. De Wilde, lid en later voorzitter van de commissie van toerisme van de BMB. Afkomstig uit de het Gentse brengt hij ook meerdere leden aan uit zijn streek.

De Ronde van de BMB, een rit doorheen België, deels ‘s nachts,  heeft een controlepost bij Jean d’Hollander wat van dan af een regelmatig terugkerend gebruik wordt gedurende jaren. Ikzelf, Guido Claessens wordt lid van M.V. Moerzeke, al is dit niet met een echte moto maar met een Flandria Record, en kan af en toe mee als passagier naar Zolder en andere uitstappen.

De motorfiets herleeft, Jean d’Hollander verkoopt zijn eerste Honda CB 750 Four. Motorliefhebbers ontmoeten elkaar in Moerzeke en dat is de aanzet om een motorclub op te richten. De naam: Motovrienden Moerzeke.. De oudste, meest ervaren motards vormen het bestuur en Rie Willaert wordt secretaris. De club sluit meteen aan bij de Belgische motorrijdersbond